İstanbul Büyük Şehir Belediyesi (İBB) motorlu kara taşıtlarına güçlü bir alternatif olabilmesi için şehir hatlarının deniz ulaşımında ciddi düzenlemeler yaptı ve vapur sayısını 28’e, günlük sefer sayısını 636’ya, kullanılabilir iskele sayısını 48’e çıkartarak yılda toplam 40 milyon yolcu sayısına ulaştı.
Bu güzel gelişmenin sonrası için Hong Kong’u örnek alabiliriz. Hong Kong, geleneksel Asya stili vapurlarıyla şehir halkına görsel bir hoşluk yaratırken, sık sefer sayısı ve uygun fiyatıyla deniz ulaşımını en çok tercih edilen ulaşım yolu haline getirmiştir. İstanbul’u da böyle bir gelecek bekliyor olabilir. Zira İBB’nin 2021 yılı hedefi %3 olan deniz ulaşımını %10’a çıkartmaktır. Bu hem ulaşımda İstanbulluya faydadır (denizin rehabilite edici gücünden ya da vapur içindeki çocuk oynama alanından, kafe bölümünden bahsetmiyorum bile) hem kara trafiğini azaltmak için güzel bir yöntemdir hem de hava kirliliğinin önüne geçebilecek çevreci bir uygulamadır.
Bir diğer uygulama da ülkemizde pek tercih edilmeyen bisikletli ulaşımdır. Neden mi tercih edilmiyor?
-Bisiklet yolları sahil şeridinde var ancak o yolu kullanan “Vatandaş” olduğu için
-Bisiklet şeridi bazı yollarda var ancak o şeridi kullanan “Araçlar” olduğu için
Yani ülkemizde bisiklet yolları, belli noktalara konulan geri dönüşüm kutularıyla aynı kaderi yaşıyor. Vatandaş geri dönüşüm kutusunu görüyor ancak içtiği içeceğin boş şişesini geri dönüşüm kutusunun hemen yanında duran çöp kutusuna atıyor.
Bisiklet karbon ayak izimizi azaltmada büyük bir araçtır ve bisiklet kullanımının ciddi oranda artması gerekmektedir.
İBB bu konuda bisiklet kullanıcılarına belli kolaylıklar yaptı. Peki neden daha fazlası yapılmasın?
Plastik Atıklardan Bisiklet Yolu
Son yıllarda yapılan en iyi geri dönüşüm projelerinden biri olan Plastic Road (Plastik Yolu) ile 218 bin plastik bardak ve 500 bin plastik şişe kapağı geri dönüştürülmüş ve Amsterdam’da 30 metrelik bisiklet parkuru elde edilmiştir. Temiz Atık Derneği geri dönüşüme giden tüm atıkların temiz olması gerektiğinin vurgusunu yaparken “Bu projede çöpten kurtarılan, doğaya atılan tüm plastik atıklar değerlendirilebilir, üretime dahil edilebilir ve karşılığında asfalt kullanmak yerine plastik atıklardan kilometrelerce bisiklet yolu yapılabilir” der. Böylece asfalttan daha dayanıklı, daha uzun ömürlü, tamiri mümkün ve geri dönüşebilir yollarımız olur.
Plastiği çöpe ya da çevreye atarsak doğa düşmanı oluruz. Onu geri dönüştürür, üretime dahil eder veya doğaya faydalı bir işte değerlendirirsek de doğa dostu oluruz. Seçim bizim.
Esra Kara
Temiz Atık Derneği Başkanı
Leave a Reply